बबिताने चोरी केली का?
'कुल्फी' हा आमच्या मुलांचा आवडीचा अंक. या अंकाची मुले वाट पाहत असतात. बालकट्टा सेंटरला मुलांना कुल्फी अंक हातात ठेवला, तेव्हा त्या पुस्तकाची अनुक्रमानिका तपासून त्यात काय-काय आहे हे चाळून पाहिले. या अंकात त्यांना सर्वात जास्त आवडलेली गोष्ट ती म्हणजे, 'बबिताने चोरी केली का?
या गोष्टीची खास बात ती म्हणजे यात लपून असलेलं रहस्य. अनु आणि बबीता या मुलींची गोष्ट.
सांराश रूप:- अनु हि पुण्यात नौकरी करत असते. काही दिवसांनी बबिता रूम मेट म्हणून तिचाकडे राहायला येते. आणि ती नौकरीच्या सुद्धा शोधात असते. अनुला गावाला जायचे असते. याचवेळी बबिता सुद्धा मुंबईला जाऊन येते. अनु परत आल्यावर तिला कळतं कि, तिचे दागिने आणि कपाटातील काही पैसे चोरीला गेलेत. अनु बबीतावर तिनेच चोरी केली असा आरोप करते. पण बबिता सुद्धा रूमवर नव्हती आणि ती याच दिवसामध्ये मुंबईला गेलेली असे सांगून अनुला पुरावा म्हणून सगळी बिलं आणि तिकिटे दाखवते. यावर बबिताने चोरी केली असेल का? केली तर कशी? आणि केली नसेल तर कसे? यावर मुलांनी गटचर्चा करून खूपच भन्नाट शक्कले लढवली.
रहस्यचा उतारा वाचल्यानंतर मुलांनी सऱ्हास बबितानेच चोरी केली असावी. असा निर्णय देवून मोकळी झाली. मग एकाने कसं काय? हा प्रश्न विचारला. तेव्हा मुलांनी अजून खोलात जाऊन विचार करायला सुरुवात केली.
प्रथम त्यांनी सगळे पुरावे तपासले. जाण्या येण्याच्या प्रवासाची तिकिटे. मुंबई मधील हॉटेलचे जेवण, म्युझियम आणि सिनेमाचे तिकीट, व्हाट्सअप वरील पुरावा.
हे करत असतांना मुले खरीखुरी डिटेक्टीव्ह प्रमाणे वही पेन घेवून नोंद करत होती. सगळ्या तिकीटांवरील तारखा आणि वेळ याचे त्यांनी वर्गीकरण केले. कुठल्यावेळी काय घडले याचीही नोंद घेतली.
आरोपीने प्रथम काय केले असू शकते याचा अंदाज सगळे बंधू लागले होते. मुलांनी प्रथम प्रवासावरती चर्चा केली. प्रवासाची तारीख, वेळ आणि ठिकाण यावरती चर्चा झाल्या. किती वाजता ती घरातून बाहेत पडली आणि कधी परत आली नंतर काय केले यावर भर दिला. स्त्री-२ हा मुव्ही बघितला. नंतर तिने वडा सांबर आणि इडली खाल्ली ते हि चार प्लेट. टी-शर्ट सुद्धा घेतला.
पण मग तिनेच चोरी केली कशावरून? मुलांनी mobile च्या व्हाट्सअप चित्राचा पुरावा बघितला त्यात मुलांनी अंदाज बांधला कि, तिने मुंबईला जाण्या अगोदर रात्री १२ वाजता भावंडाच्या ग्रुपवर मुंबईला मज्जा करण्याचा मसेंज पाठवला आणि सोन्याचे कानातले असल्याचा फोटो सुद्धा टाकला. यावर मुलांची कुजबुज सुरु झाली. आणि एका पॅाइंटला येवून मोठा संशयास्पद निर्णय मांडला.
कि, ती पुण्याला नौकरीच्या शोधात आलेली. तिचाकडे नौकरी नव्हती, म्हणजेच तिचाकडे पैसे पण नसणार. मग तिने सोने खरेदी करण्यासाठी पैसे कुठून आलेत? पुणेहून मुंबई आणि मुंबईहून परत पुणे तिकिटाला ऐवढे पैसे कुठून आलेत? मुंबई मध्ये मुव्ही पाहिला त्या तिकिटावर पैसे लिहून नव्हते. पण साधारण त्याला १००० रुपये तरी नक्कीच गेले असतील. असा अंदाजा मुलांनी बांधला. हॉटेल मध्ये चार प्लेट नास्ता केला म्हणजेच तिने सगळ्या भावांचा खर्च केला आणि कपडे पण खरेदी केलेत. एव्हढ सगळ करायला पैसे लागतात. त्यामुळे बबितानेच चोरी केली. असे सगळ्यांचे मत पडले.
तिचाकडे आधी पण पैसे असतील ना असे म्हणून एकाने प्रश्न टाकला. हो असू शकतात ना पण तसे पुस्तकात नाही लिहिले मग कस ठरवणार. एक मुलगा म्हणाला कि, बबिताने पुरावा देवून स्वतालाच धोक्यात घालून घेतले. चोर कधीच चोरीचा पुरावा देत नसतो. आम्ही पिच्चर मध्ये पाहिलय.
एकाने म्हटले कि, मुंबई ला जाऊन तिने फक्त मज्जाच केली. तिचाकडे जॉब नव्हता तर पैसे पण नसेलच त्यामुळे घरातील लोकांना वाटावं कि तीच चांगल सुरु आहे. तीला जॉब मिळाला म्हणून ती खोटं खोटं दाखवत असेल. जे आहे ते खर सांगाव खोटं कशाला दाखवायचं? तिने प्रयत्न केला असता तर नौकरी मिळाली असती.
वरील मुलांच्या चर्चेतून हे लक्षात आलेतच असेल कि, मुलांना आपल्या आजूबाजूला काय चाललंय यावर लक्ष असतं. त्या गोष्टीला धरून संवेदनशील सुद्धा असतात. पण पडत असलेल्या प्रश्नांना योग्य तो मार्ग दाखवणारी व्यक्ती त्याच्या सोबत नसते. यातलं नेमकं काय बरोबर आणि काय चूक हे कधी कोणी सांगितेलेच नसते. आजूबाजूला घडत असलेल्या गोष्टींशी आपला काही एक संबध नाही. असे म्हणून पालक सुद्धा त्या विषयापासून मुलांना लांब करतात. अगदी छोट्या छोट्या गोष्टीचे निरीक्षण करून त्यातील नैतिकता यावर चर्चा केली तर मुलांना प्रश्नांची उत्तरे मिळत जातील. बबिताने चोरी केली? कि नाही हे मुलांना महत्वाचे राहिले नाही त्यांनी चोरी करणे वाईट आहे. घरच्यांना खोटे सांगणे हे वाईट आहे. आपण प्रयत्न करायला हवे. आता अनु कधीच तिच्यावर विश्वास टाकणार नाही. अनु तिला कधीच मैत्रीण बनवणार नाही. इतका मोठा विचार आणि खरी मज्जा मुलांना या कुल्फीच्या रहस्य कथेमुळे मिळाला .
सेंटर ला भेट दिलेल्या पोलिसांनी सुद्धा चर्चा ऐकल्यानंतर मुलांचे खूप कौतुक केले आणि शाब्बासकी दिली.
